مطالعه تطبیقی مدل شبکه عصبی مصنوعی(ann) و مدل عصبی -فازی وفقی (anfis) در پیش بینی تقاضای پروانه ساخت (مطالعه موردی: شهرداری زابل)

اطلاع از میزان تقاضای موجود در زمینه صدور پروانه ساخت در هر دوره یکی از مباحث اساسی است که شهرداری­ها در راه پاسخگویی به تقاضاکنندگان نیازمند آن هستند. عدم اطلاع در این زمینه سبب ایجاد مشکلاتی مانند اتلاف وقت و انرژی، کاهش کارایی و نارضایتی ارباب رجوع و در نهایت فقدان برنامه­ریزی­مدون را سبب می­شود. با توجه به روند پرنوسان و غیر­خطی انگیزه افراد برای ساخت­وساز و در ادامه تهیه مجوز ساختاز شهرداری و متغیرهای موثر بر آن، مدل­های غیرخطی و بخصوص شبکه­های عصبی (ann) و سیستم استنتاج عصبی فازی تطبیقی (anfis) در این امر توفیق بیشتری داشته­اند. به این منظور ترکیبی از اساسی­ترین پارامترهای برون بخشی و درون بخشی تاثیر­گذار در تصمیم گیری افراد برای ساخت­وساز یعنی جمعیت شهرو نرخ رشد آن، متوسط درآمد وهزینه خانوار شهر (زابل)، تاثیرفصل­های مختلف سال در قالب عامل دما، میزان تولید ناخالص­داخلی(در سطح کلان)، تورم، ونوسانات مربوط به نرخ ارز (به عنوان پارامترهای برون بخشی) و عواملی مانند زمین و قیمت آن، تراکم و نرخ عوارض ساخت وساز (به عنوان عناصر درون بخشی) در نظر گرفته شده­اند. در این بینبرای مقایسه توانایی آن­ها نسبت به هم از معیارهای ارزیابی کارایی مدل­ها مانند(ضریب تعیین)mad,(میانگین قدر مطلق انحرافات) و rmse (ریشه میانگین مربع خطا) استفاده شده است. در نهایت anfis به دلیل اتکا به ترکیب (( قدرت یادگیری شبکه­عصبی و عملکرد منطقی سیستم­های فازی)) ؛ بامقدار  (9656/0، 9899/0), rmse(0026/0، 0064/0) ,mad (0018/0، 0061/0)به ترتیب برای آموزش و آزمون، بر روشannبرتری نشان داده در نتیجه مدل مناسبتری برای پیش­بینی هدف ماست.